در انتخاب وسایل برقی شیر چه نکاتی را باید رعایت کرد؟

در حال حاضر توزیع بازار شیرآلات عمدتا بر اساس ساخت پروژه های مهندسی است. استفاده کنندگان شیرآلات صنایع پتروشیمی، صنعت برق، صنایع متالورژی، صنایع شیمیایی و صنعت ساخت و ساز شهری هستند. صنعت پتروشیمی عمدتاً از شیرهای دروازه ای استاندارد API، سوپاپ های گلوب و شیرهای چک استفاده می کند. بخش برق عمدتاً از شیرهای دروازه ای با دمای بالا، شیرهای گلوب، شیرهای بازرسی، و شیرهای اطمینان در نیروگاه ها، و همچنین شیرهای پروانه ای فشار پایین و شیرهای دروازه ای در برخی از شیرهای آبرسانی و زهکشی استفاده می کند. صنایع شیمیایی عمدتاً از شیرهای دروازه ای فولاد ضد زنگ، شیرهای گلوب و شیرهای چک استفاده می کند. صنعت متالورژی عمدتاً از شیرهای پروانه ای با قطر بزرگ کم فشار، شیرهای گلوب اکسیژن و شیرهای توپی اکسیژن استفاده می کند. بخش ساخت و ساز شهری عمدتاً از شیرهای کم فشار مانند شیرهای دروازه ای با قطر بزرگ برای خطوط لوله آب شهری، شیرهای پروانه ای خط وسط برای ساخت و ساز ساختمان و شیرهای پروانه ای مهر و موم شده فلزی برای گرمایش شهری استفاده می کند. خطوط لوله نفت عمدتاً از شیرهای دروازه تخت و شیرهای توپی استفاده می کنند. صنعت داروسازی عمدتاً از شیرهای توپی فولاد ضد زنگ استفاده می کند. شیرهای توپی استنلس استیل عمدتاً در صنایع غذایی استفاده می شود.

دستگاه الکتریکی شیر دستگاهی است که کنترل برنامه شیر، کنترل خودکار و کنترل از راه دور را انجام می دهد. فرآیند حرکت آن را می توان با اندازه ضربه، گشتاور یا رانش محوری کنترل کرد. با توجه به اینکه ویژگی های کار و استفاده از دستگاه های الکتریکی شیر به نوع شیر، مشخصات کاری و موقعیت شیر ​​بر روی خط لوله یا تجهیزات بستگی دارد، انتخاب صحیح دستگاه های الکتریکی شیر برای جلوگیری از اضافه بار (گشتاور کاری) بسیار مهم است. بالاتر از گشتاور کنترلی). بنابراین انتخاب صحیح وسایل برقی شیرآلات بسیار مهم است. بنابراین، هنگام انتخاب یک دستگاه الکتریکی شیر به چه نکاتی باید توجه کرد؟

معیارهای انتخاب صحیح برای دستگاه های الکتریکی شیر به طور کلی به شرح زیر است:

گشتاور عملیاتی پارامتر اصلی برای انتخاب دستگاه الکتریکی شیر است و گشتاور خروجی دستگاه الکتریکی باید 1.2-1.5 برابر حداکثر گشتاور عملکرد شیر باشد.

دو ساختار اصلی برای کارکرد دستگاه الکتریکی سوپاپ رانش وجود دارد: یکی این است که گشتاور خروجی مستقیماً بدون دیسک رانش. روش دیگر پیکربندی یک دیسک رانش است که گشتاور خروجی را از طریق مهره میل سوپاپ در دیسک رانش به رانش خروجی تبدیل می کند.

تعداد چرخش شفت خروجی دستگاه الکتریکی شیر به قطر اسمی شیر، گام میل سوپاپ و تعداد سر رزوه ها بستگی دارد. باید بر اساس M=H/ZS محاسبه شود (M تعداد کل چرخش هایی است که دستگاه الکتریکی باید انجام دهد، H ارتفاع باز شدن شیر، S گام رزوه رزوه انتقال ساقه سوپاپ و Z تعداد است. سر نخ های ساقه دریچه).

برای شیرهای ساقه چند چرخشی، اگر دستگاه الکتریکی اجازه دهد قطر ساقه بزرگتری وجود داشته باشد که نتواند از میل سوپاپ شیر همسان عبور کند، نمی توان آن را در یک شیر الکتریکی مونتاژ کرد. بنابراین، قطر داخلی شفت خروجی توخالی دستگاه الکتریکی باید بیشتر از قطر خارجی شیر ساقه بالارونده باشد. برای برخی از شیرهای دوار و شیرهای ساقه غیر بالارونده در شیرهای چند چرخشی، اگرچه قطر میل سوپاپ نیازی به در نظر گرفتن نیست، اندازه قطر میل سوپاپ و راه کلید نیز باید در هنگام انتخاب کاملاً در نظر گرفته شود تا بتواند کار کند. معمولا بعد از مونتاژ

اگر سرعت باز و بسته شدن شیر سرعت خروجی خیلی سریع باشد، تولید چکش آب آسان است. بنابراین سرعت باز و بسته شدن مناسب باید بر اساس شرایط استفاده متفاوت انتخاب شود.

دستگاه های الکتریکی سوپاپ دارای الزامات خاصی هستند که نیاز به توانایی محدود کردن گشتاور یا نیروی محوری دارند. دستگاه های الکتریکی شیر معمولاً از کوپلینگ های محدود کننده گشتاور استفاده می کنند. پس از تعیین مشخصات دستگاه الکتریکی، گشتاور کنترل را تعیین کنید. به طور کلی، در یک زمان از پیش تعیین شده کار می کند و موتور اضافه بار نخواهد داشت. با این حال، اگر شرایط زیر رخ دهد، ممکن است باعث اضافه بار شود: اولا، ولتاژ منبع تغذیه کم است، نمی تواند گشتاور مورد نیاز را به دست آورد، و باعث توقف چرخش موتور می شود. دوم تنظیم نادرست مکانیسم محدود کننده گشتاور است که باعث می شود آن از گشتاور توقف فراتر رود که منجر به گشتاور مداوم بیش از حد می شود و باعث توقف چرخش موتور می شود. ثالثاً، انباشت گرمای تولید شده در اثر استفاده متناوب از دمای مجاز موتور بیشتر است. چهارم، به دلایلی، گشتاور نقص مدار مکانیسم را محدود می کند و منجر به گشتاور بیش از حد می شود. پنجم، دمای محیط بیش از حد بالا ظرفیت حرارتی موتور را نسبتاً کاهش می دهد.

در گذشته روش های حفاظت از موتورها استفاده از فیوز، رله اضافه جریان، رله حرارتی، ترموستات و ... بود که هر کدام از این روش ها مزایا و معایب خاص خود را داشتند. تجهیزات بار متغیر بدون حفاظت قابل اعتماد برای تجهیزات الکتریکی. بنابراین باید از روش های ترکیبی مختلفی استفاده کرد که می توان آنها را به دو نوع خلاصه کرد: یکی تعیین افزایش یا کاهش جریان ورودی موتور. راه دیگر تعیین وضعیت گرمایش خود موتور است. هر دوی این روش ها باید حاشیه زمانی داده شده برای ظرفیت حرارتی موتور را در نظر بگیرند.

به طور کلی، روش اصلی حفاظت برای اضافه بار این است: یک ترموستات برای محافظت از موتور در برابر اضافه بار در هنگام کار مداوم یا دویدن استفاده می شود. رله حرارتی برای محافظت از موتور در برابر انسداد استفاده می شود. برای حوادث اتصال کوتاه، از فیوز یا رله اضافه جریان استفاده کنید.